Ontleen je trots eens aan iets niet doen
We work jobs we don’t like to buy stuff we don’t need. Brad Pitts beroemde uitspraak in Fight Club is nog steeds of juist steeds meer relevant voor hoe velen van ons leven. Op zoek naar zingeving brainstormen we ons suf over waarom we doen wat we doen, maar zelden beklijft het op een dieper niveau.
Met Black Friday in aantocht rijst de vraag of meer spullen ons leven gaan verrijken of juist niet? M’n column overpeinzend, sta ik op een trapje een plafond te witten, als m’n oog valt op een artikel in de krant, die onder de verfpot ligt. “Vroeger zat het hier vol met vis, maar nu zwemt er nog amper wat rond”. Een jonge gedesillusioneerde Filipijnse jongen constateert treurig de werkelijkheid waar we in leven.
Het nieuws komt hard binnen. We willen steeds meer en zijn daardoor alles aan het verliezen. Matiging zou de mens zo sieren. Toen ik begin 20 was kreeg ik een enorme afkeer aan de overconsumptie in onze wereld dat ik besloot om er niet meer aan mee te doen. Ik stopte met producten die de natuurlijke wereld het meest uitbuit, die afkomstig van dieren. Ik was er trots op. Trots door onthouding.
We leven in een wereld waarin we juist onze trots vaak ontlenen aan bezit, vooral van spullen. Dure horloges en dikke auto’s. We zoeken altijd naar meer, maar meer leidt naar minder. Meer visconsumptie leidt tot de uiteenval van kleine lokale gemeenschappen aan zee, doordat de vis opraakt. Sowieso ook tot minder vissen. Meer vleesconsumptie leidt tot meer vervuiling en verspilling, wat weer tot minder natuur, minder zuurstof in de lucht en minder biodiversiteit leidt. Meer reizen en meer vliegen betekent minder of zelfs geen toekomst voor de volgende generaties.
Ik ben benieuwd wanneer de eerste rapper gaat rappen over onthouding, of consuminderen?
Stoer doen met geen horloge aan je pols. Jezelf een beetje verplaatsen op skateboard en in de trein. Mediteren om te leren om genoegen te nemen met niks. Verdiepen in je bewustzijn in plaats van naar Dubai vliegen om je muziekvideo op te nemen, staande tussen gehuurde patserbakken. Dit is geen betoog tegen rapvideo’s, maar ze tonen wel goed de geldende norm.
Waar verlangen we naar? En moeten we al die verlangens ook inlossen? Ontleen je trots eens aan iets niet doen. Black Friday is een mooie eerste kans. Doe eens iets niet op die dag, zet je scherm op zwart en bedenk je hoe je kan ontspullen. Herintroduceer de favoriete Nirvana-trui die je gewoon lekker stuk draagt, … Of ga vasten…om jezelf eraan te herinneren dat we leven in een tijd waarin alles kan, maar waarin de vraag gesteld mag worden, moet het ook?
Laten we deze week van aanbiedingen en kortingen aangrijpen om daarmee te beginnen. Mijn geliefde oppert dat het natuurlijk wel een mooie kans is om een winterjas te kopen, want ik draag al 6 jaar dezelfde.. O nee, lacht ze ironisch. Het wordt nooit meer koud door de klimaatopwarming!! We lachen hard terwijl we oude sokken in pakpapier inpakken zodat de kinderen denken dat wij ook sinterklaascadeaus in onze eigen schoenen hebben gekregen.