Roon van Maanen van Port of Amsterdam:  ‘Tijd voor opschaling in de circulaire industrie’

In 2050 volledig circulair zijn. Als Roon van Maanen, Director Energy & Circular Industry bij Port of Amsterdam, heel eerlijk is, ziet hij ook dat er nog vreselijk veel moet gebeuren om dat te halen. “Het is enorm ingewikkeld. Leidend is het Klimaatakkoord van Parijs: de CO2-uitstoot moet drastisch naar beneden per 2050, met een tussenstap in 2030. Dit heeft iedereen redelijk scherp in het hoofd en er zijn allerlei stappen gezet. Maar het is nu tijd om door te pakken: we moeten opschalen.”

Ondanks de actuele maatschappelijke ontwikkelingen is het nodig volop in te blijven zetten op de transitie van een lineaire economie naar een circulaire economie. “De manier waarop we met grondstoffen omgaan moet drastisch veranderen. De voorraad grondstoffen die we uit de grond halen slinkt: het houdt een keer op. Bovendien gaat er veel CO2-uitstoot gepaard met het uit de grond halen van die grondstoffen en het transporteren ervan naar locaties waar ze verwerkt worden. Daar heeft iedereen overigens inmiddels wel een beeld bij: we snappen dat deze transitie nodig is. Maar een echt circulaire economie gaat nog een flinke stap verder en dat is minder bekend.

Doel 2030: 50% circulair
Van Maanen legt uit: “Aan het einde van de levensduur van producten die we gebruiken, gooien we ze weg. In het slechtste geval belanden ze op de vuilnisbelt en wordt er niets meer mee gedaan. In Nederland is dat steeds minder het geval. Een iets betere stap is afval verbranden en met de warmte die vrijkomt energie maken. Maar nog beter is ervoor zorgen dat het product is gemaakt van materialen die bijna eindeloos in de keten gebruikt kunnen blijven worden. Onze doelstelling voor 2030 is om voor 50% circulair te zijn: van alle restromen die er zijn, moet de helft in de keten gehouden kunnen worden. Dat betekent dat je al aan het begin van die keten moet nadenken over hoe je een product in elkaar zet: hoe elk onderdeel ervan kan worden vervangen, gesorteerd en gerecyled.” 

Havenbedrijven zitten niet aan tafel tijdens die ontwerpfase, dat weet Van Maanen heel goed. “Maar we houden de ontwikkelingen wel in de gaten. Vervolgens proberen we een vertaling te maken: welke impact heeft dit op de bedrijven in ons havengebied en wat betekent dit voor de eventuele vraag om ruimte van bestaande én nieuwe klanten? Welke restromen lopen er op dit moment door de haven? Kunnen we anticiperen op de vraag die gaat komen?”